به نقل از «همشهری آنلاین»

جزئیات ماموریت جاه‌طلبانه امارات | ارسال کاوشگر برای یافتن نشانه‌های حیات فرازمینی

تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۵۱۹۰۹

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از اسپیس، به تازگی جزئیات جدیدی در مورد ماموریت جاه‌طلبانه کمربند سیارکی امارات به دست آمده است. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، سیارکی که ممکن است میزبان بلوک‌های سازنده حیات باشد، حدود یک دهه بعد میزبان یک فضاپیمای امارات متحده عربی خواهد بود. 

در اکتبر ۲۰۲۱، امارات متحده عربی اعلام کرد که قصد دارد در سال ۲۰۲۸ یک ماموریت بلندپروازانه را به کمربند سیارک‌ها آغاز کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این ماموریت از هفت صخره فضایی مختلف بازدید می‌کند و روی یکی از آن‌ها فرود می‌آید: سیارکی به نام جاستیتیا ۲۶۹.

روز یکشنبه (۲۸ مه)، امارات اطلاعات جدیدی در مورد این ماموریت سیارکی جسورانه ارائه کرد.  شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، معاون رئیس جمهور و نخست وزیر امارات متحده عربی و حاکم دبی، گفت: ما هرگز از نگاه به آینده دست برنخواهیم داشت؛ هرگز تلاش خود را برای ساخت آینده‌ای روشن‌تر برای نسل‌های جوانمان متوقف نخواهیم کرد.

فضاپیمای «EMA» به نام شیخ نامگذاری می‌شود و نام آن ام‌بی‌آر اکسپلورر (MBR Explorer) خواهد بود.  ام‌بی‌آر اکسپلورر از اولین سیارک خود در سال ۲۰۳۰ بازدید خواهد کرد و یک مسیر مداری را دنبال می‌کند که به آن امکان می‌دهد از چندین سیاره در طول مسیر برای سرعت کمک بگیرد. (معمولا فضاپیماها برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت، چنین کمک‌های گرانشی را از سیاراتی مانند زهره یا مریخ دریافت م‌ کنند و برای آزمایش ابزارهای خود مشاهدات جانبی انجام می‌دهند.)

پس از عبور از شش سیارک، هدف این ماموریت این است که در سال ۲۰۳۴ با یک فرودگر کوچک که توسط ام‌بی‌آر اکسپلورر مستقر می‌شود، بر جاستیتیا فرود بیاید. جاستیتیا ممکن است مولکول‌های آلی در سطح خود داشته باشد. مواد آلی بلوک‌های سازنده مولکول‌های پیچیده‌ای هستند که می‌توانند در شرایط مناسب، حیات تشکیل دهند.

به طور کلی، دانشمندان در سراسر منظومه شمسی به دنبال آب و مواد آلی هستند تا درک بهتری از چگونگی پیدایش حیات در زمین داشته باشند. دانشمندان می گویند که این جست‌وجو ممکن است به ویژه در مورد جاستیتیا اهمیت زیادی باشد، چرا که احتمال دارد که این سیارک نزدیک به سیاره ما شکل گرفته و سپس به موقعیت فعلی خود در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری مهاجرت کرده باشد.

چهار ابزار علمی برای بررسی زمین‌شناسی، ترکیب و ساختار سیارک‌ها هم اعلام شده‌اند: یک دوربین با وضوح بالا، یک دوربین مادون قرمز حرارتی، یک طیف‌سنج طول موج میانی و یک طیف‌سنج مادون قرمز.

بیشتر بخوانید:

خشم خورشید | شراره‌های خورشیدی زمین را بمباران می‌کنند

آژانس فضایی امارات در سال ۲۰۱۴ تشکیل شد و یکی از جوان‌ترین آژانس‌های فضایی در جهان است. در مقایسه، ناسا در سال ۱۹۵۸ تشکیل شده است. مدارگرد هوپ مریخ امارات متحده عربی که در سال ۲۰۲۰ پرتاب شد، اولین فضاپیمای عربی بود که به سیاره سرخ رسید و در اولین تلاش خود موفق شد. 

اولین فضانورد امارات متحده عربی، هزاع المنصوری، در یک ماموریت کوتاه در سال ۲۰۱۹ به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده شد. فضانورد دیگر اماراتی در حال حاضر در مدار است: سلطان النیادی، که در ماه مارس با ماموریت کرو ۶ (Crew-۶) اسپیس ایکس به آزمایشگاه مداری پرتاب شد. 

کد خبر 763500 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها ناسا فضاپیما - کاوشگر فضا - سازمان‌ها آژانس‌های جهانی فضا امارات

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: ناسا فضاپیما کاوشگر فضا امارات امارات متحده عربی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۵۱۹۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف سیارکی که بچه ماه است!

یک تجزیه‌وتحلیل جدید حتی دهانه‌ای را که ممکن است از آن بیرون کشیده شده باشد، شناسایی کرده است. تیمی به رهبری ستاره‌شناس ییفی جیائو از دانشگاه تسینگ‌هوا در چین با استفاده از شبیه‌سازی‌های عددی، خواص دهانه‌ای را که به احتمال زیاد برای تولید سیارک لازم است، مشخص کردند و یک دهانه واقعی را پیدا کردند که با ویژگی‌های دهانه جوردانو برونو در سمت دور ماه مطابقت دارد.

به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ساینس آلرت، محققان در مقاله خود می‌نویسند: ما فرآیند مهاجرت تکه‌های ماه ناشی از برخورد به فضای هم مداری زمین را بررسی کرده ایم و احتمال می‌دهیم منشا احتمالی Kamo'oalewa از شکل گیری دهانه Giordano Bruno در چند میلیون سال پیش باشد. این امر مستقیماً یک سیارک خاص در فضا را به دهانه منشأ آن در ماه مرتبط می‌کند و وجود سیارک‌های کوچک‌تری متشکل از مواد ماه را که هنوز در فضای نزدیک به زمین کشف نشده‌اند، نشان می‌دهد.»

با این اوصاف، دیدن اشیا در فضا، حتی اگر نزدیک هم باشند، به طرز شگفت‌آوری دشوار است و ما تمایل داریم از «مینی ماه‌های» اضافی که در مجاورت ما هستند، چشم‌پوشی کنیم.

کامو اولوا حداقل قرن‌هاست که در حال گردش بوده و نزدیکی مداری زمین را با خورشید به اشتراک می‌گذارد. فاصله آن از زمین به طور قابل توجهی متفاوت است که به این یعنی بسیار گریزان است. نحوه انعکاس نور و رنگ آن بسیار شبیه به سطح ماه است و اصلاً شبیه سایر سیارک‌های نزدیک به زمین نیست.

آن‌ها با مطالعه دقیق خواص مداری این سیارک، به این نتیجه رسیدند که این سنگ عجیب زمانی بخشی از ماه بوده است. جیائو و همکارانش اکنون با استفاده از ویژگی‌های فیزیکی و مداری سیارک و مدل‌های برخورد با ماه، تجزیه و تحلیل را یک گام فراتر برده‌اند تا بفهمند که این سیارک از کجا آمده است.

به عنوان مثال، از آنجایی که کامو الوا چرخش بسیار سریعی دارد، باید یک توده بسیار جامد باشد. در غیر این صورت در یک اسپری از قطعات جدا می‌شود. از آنجایی که یکپارچه است، منصفانه است که فرض کنیم به‌عنوان یک تکه حفاری شده است، نه توده‌ای انباشته از بقایای خاک شل شده که حاصل بیرون زدگی با یک ضربه است.